to be religious, to lead a pious life, to do good works.
եւ չ. ԲԱՐԵՊԱՇՏԵՄ եւ ԲԱՐԵՊԱՇՏԻՄ. կ. եւ ձ. εὑσεβέω probe et religiose Deum colo, pius sum, pie ago Բարւոք պաշտել, եւ բարեպաշտանալ. առնել զգործ բարեպաշտութեան, եւ բարեպաշտութեամբ կեալ.
Պատմելով նոցա (այսինքն Պօղոս՝ աթենացւոց) Աստուած, զոր բարեպաշտելն նոքա մեհենին պատուով կարծեցին. (Առ որս. ՟Դ։)
Զնախապատուելին բարեպաշտել. (Յհ. իմ. ատ.։)
Յորոց ամենասուրբ երրորդութիւնդ երկրապադեալ բարեպաշտի։ Հաճեցար զմերոյս ազինս բարեպաշտիլ առ քեզ. (Մաշտ.։)
Եկիր բարեպաշտիլ առ աստուածսն. (Ճ. ՟Ա.։)
Համարձակին բարեպաշտել, բայց շրթամբք միայն. (Առ որս. ՟Զ։)
Ի միջոյ ամբարշտաց համարձակիմ բարեպաշտել առ քեզ Աստուած. (Յհ. իմ. ատ.։)
Այսպէս եւ դու՝ զբան հաւատոյն՝ տնօրինական, այս երկոքումբք բարեպաշտեա՛ փառատրական. որ է դաւանել բանիւ եւ գործով. (Երզն. ոտ. երկն.։)
Ըստ կամաց երկնաւոր տեառնն բարեպաշտել. (Խոսր.։)
Ի բարեպաշտելս իմում գայթակղիմ. (Նար. ՟Հ՟Ա։)
Տանին տքնութեան, եւ պահոց պնդութեան, եւ մաքրութեամբ բարեպաշտեն. (Իգն.։)
Քրիստոնէութեանս օրինօք բարեպաշտեալ են. (Մխ. դտ.։)
Այսպէս խորհի բարեպաշտօղն առ Աստուած. (Ճ. ՟Բ.։)